classmate

همکلاسی

classmate

همکلاسی

قدری تامل کنید

وصیت نامه حسین پناهی 

قبر مرا نیم متر کمتر عمیق کنید تا پنجاه سانت به خدا نزدیکتر باشم.
بعد از مرگم، انگشت‌های مرا به رایگان در اختیار اداره انگشت‌نگاری قرار دهید.
به پزشک قانونی بگویید روح مرا کالبدشکافی کند، من به آن مشکوکم!
ورثه حق دارند با طلبکاران من کتک ‌کاری کنند.
عبور هرگونه کابل برق، تلفن، لوله آب یا گاز از داخل گور اینجانب کیدا ممنوع است.
بر قبر من پنجره بگذارید تا هنگام دلتنگی، گورستان را تماشا کنم.
کارت شناسایی مرا لای کفنم بگذارید، شاید آنجا هم نیاز باشد!
مواظب باشید به تابوت من آگهی تبلیغاتی نچسبانند.
روی تابوت و کفن من بنویسید: این عاقبت کسی است که زگهواره تا گور دانش بجست.
دوست ندارم مردم قبرم را لگدمال کنند. در چمنزار خاکم کنید!
کسانی که زیر تابوت مرا می‌گیرند، باید هم قد باشند.
شماره تلفن گورستان و شماره قبر مرا به طلبکاران ندهید.
گواهینامه رانندگیم را به یک آدم مستحق بدهید، ثواب دارد.
در مجلس ختم من گاز اشک‌آور پخش کنید تا همه به گریه بیفتند.
از اینکه نمی‌توانم در مجلس ختم خودم حضوریابم قبلا پوزش می طلبم

البته ناگفته نمونه ما با اقای پناهی یه فامیلی دور هم داریم

نظرات 3 + ارسال نظر
فریبا یکشنبه 1 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 20:46

خیلی جالب بود.قدری تامل کردم.

مریم سه‌شنبه 3 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 21:56

همه ما تامل میکنیم اما مهم اینه که بتونیم از کوچکترین تجربه بزرگترین درس را بگیریم

کمیته امداد چهارشنبه 4 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 15:34

حسین پناهی گلی بود از گلهای بهشت

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد